بازگشت
زن سوم
حلیمه مهر پور حلیمه مهر پور

دخترک ،گریه کنان ماتم و غوغایی داشت

سفرۀ عقد نمیرفت و  تمنایی  داشت

موی او بافته و راضی به عقدش کرد ند

جا مۀ نو به تن و حنا بدستش  کردند

 

مرد لبخند به لب حلقه   بدست

آمد و پهلوی  دختر بنشست

زن خوشبخترین مایی

گفته و خنده اش از حد بگذشت

 

زنی دزدانه ز دهلیز خموش

خندۀ شو هر خود را مید ید

در دلش از شب بدبختی خود

شا خۀ از گل یا سی  می چید

 

روز ها رفت و شبی

دو زن خسته دل و افسرده

خطبۀ عقد دیگر بشنید ند

خون بدل ،آه به لب ،پژمرده

 

سالها رفت و زمانی بگذشت

مرد از دار فنا کرد وداع

خویش و اقوام چو گشتند خبر

بربودند زنان را چو متاع

 

حق اول  ز برادر  گفته

دو برادر  دو عقدی بستند

به سوم نام کنیزی دادند

آه ! افسوس ،چه بی می مستند

 

گردش چرخ چه تکراری داشت

رسم و تقدیر ،چه غوغایی کرد

حق به حقدار رسیدن این بود ؟

تلخي جهل ، چه سو دایي کرد

                                                            دوشنبه - تاجکستان سال 1999

این شعر با الهام از شعر،شاعر گرانقدرزبان فارسی خانم فروغ فرخزاد سروده شده است.به اقتفای شعر :دخترک خنده کنان گفت که چیست

                                                                                       راز این حلقۀ زر ...

 


May 18th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان